Verzekeringen

De belangrijkste reden dat we verzekeringen hebben, is omdat we bang zijn voor verlies. Wat we hebben, willen we niet meer kwijt. Dit blijkt uit onderzoek van Amos Tversky en Daniel Khaneman. De twee onderzoekers gaven deelnemers van een onderzoek $100. Zomaar, zonder tegenprestatie. Daarna mochten die deelnemers kiezen. Een munt opgooien en kans maken op een verdubbeling van de $100. Of niet met de munt gooien en die $100 houden. Bijna iedereen koos ervoor de $100 te houden.

Daarnaast geven we liever iemand anders de schuld dan dat we zelf erkennen wat doms te hebben gedaan. In de psychologie heet dit de attributietheorie. Als we onszelf maar genoeg verzekeren, kunnen we nooit zeggen: “Wat stom dat ik me daarvoor niet heb verzekerd”.

Hetzelfde geldt wanneer je niet verzekerd bent. Het is prettiger om te zeggen: “De verzekeraar wilde weer eens niet uitkeren” dan “Ik heb niet voor die aanvullende dekking gekozen. Dom van mezelf!”

 

Verzekeraar geliefd na schade

Verzekeren is iets abstracts. We hebben er geen gevoel of emotie bij. Behalve als we die verzekering écht nodig hebben, bijvoorbeeld na een auto-ongeluk.

Als uw verzekeraar de financiële gevolgen van een ongeluk netjes voor u afhandelt, heeft u opeens wél gevoel bij uw verzekeraar. Een positief gevoel. Die verzekeraar heeft u geholpen op een moment dat u hulp nodig had. Pas dan raakt u echt tevreden.

Pin It on Pinterest